Vaat
Kral, dondurucu bir kış günü gecenin soğuğunda nöbet tutan bir muhafıza sorar: Üşümüyor musun ?”
Muhafız: “Ben alışığım kralım” der.
Kral: “Olsun sana sıcak tutacak elbise getirmelerini emredeceğim” der ve gider. Ancak bir süre
sonra emri vermeyi unutur.
Ertesi gün duvarın yanında muhafızın soğuktan donmuş cesedini bulurlar.
Muhafız duvara bir şeyler karalamıştır. Duvarda şunlar yazılıdır:
“Kralım, soğuğa alışkındım, fakat senin sıcak elbise vaadin beni öldürdü.”
Türlü vaatlerle, insanları bekleterek veya bir umuda bağlayarak kesinlikle imtihan etmeyin.
Çünkü insan, bekletildikçe değişir. Beklettiğiniz kişi, hakkınızda telafisi imkansız olumsuz
düşüncelere girer.
Ve önce umudu öldürürsünüz.
Ardından sevgi, saygı, güven ölür, dostluk ölür, muhabbet ölür.
Her İnsan Bir Değerdir.
Siz siz olun, kimsenin umudunu çalmayın!
“Ya söz verme! ya vaadini yerine getir ya da beceremedim de!”
Çok Okunan Haberler
Yorumlar