İnsan olmak

Geç yatarsın gece kuşu,                              Uysal olursun kedi derler,

İnat edersin keçi,                                          Sesin güzelse bülbül derler,

İnat edersin keçi,                                          Sesin güzelse bülbül derler,

Kötüyse karga,                                              Uysal olursan koyun derler,

Olmazsan yularsız at,                                  Saf olursan sazan derler,

Kurnaz olursan tilki,                                     Gençken süt kuzusu derler,

Yaşlanırsın dinozor,                                     Geç anlarsın davar derler,         

Hızlı kavrarsan çakal.                                  Yavaş olursan kaplumbağa derler,

Atiksen pire.                                                 Uslu çocuğa kuzu derler,

Yaramaza eşek sıpası.                               Düşünürsen arpacı kumrusu derler,

Düşüncesizsen gamsız baykuş.               Susarsın dut yemiş bülbül derler,

Konuşursun Saksağan.                              Arada sırada görünene karabatak,

Sık gelene kene derler.                               Garantiysen çantada keklik,

Zorsan katırsındır!..                                    Çok çalışırsan arı gibi,

Çok koşarsan tazı gibisindir.                    Sadık olana köpek,

Haine yılan,                                                  Erkeğin irisine deve,

Kadının irisine katana                                Güçlü olana aygır,

Ezilene sinek,                                               Asalak olana sırtlan,

Başarı gösterene aslan,                             Boş boş bakana angut,

İşinin ustasına kurt,                                    Çok çalışana arı,

Full yatana malak,                                       Komik olana şebek,

Yükü çekene eşek diyoruz.                       Nedense bir türlü ‘insan’ olamıyoruz...