Okula giden çocuk oyun oynamalı mı?

Anne babalar ve çocuklar arasındaki en büyük sorunlardan biri de çocuğunun ders çalışmaya ikna etmesidir. Peki okula giden çocuklara oyun oynatmak gerekir mi?

Çocuklar yaşlarına göre çok ağır bir tempo içindeler. Nerdeyse bütün gün okuldalar. Yetişkinlerin iş saatlerinden daha uzun saatler okulda kalan çocuklar var. Okulda kaldıkları saatlerdeki ders programı çocukların yaşına uygun değil. Okulda uzun dersler, kısa teneffüsler var. Çocukların saatlerce kapalı ortamda rahat olmayan tahta bir sırada tüm gün oturması bekleniyor. Eğer bu sıralarda oturamazsa hemen uzman yönlendiriliyor, çocuk yerinde durmuyor diye. Bütün günkü sıkı tempo yetmiyor gibi oldukça uzun ev ödevleri veriliyor. Akşamda bu ödevleri yapmak için uğraşıyorlar çocuklar. Çocukların çocuk oldukları tamamen unutulmuş. Ağır okul sorumlulukları anne babaları da çok kaygılandırıyor. Çocuklarına baskı yapmasa geride kalacağından korkuyorlar. Okul programının çocukların yaşlarına uygun hala getirilmesi gerekiyor. Çocukların uzun teneffüslere ve kısa ders saatlerine ihtiyacı var. Çünkü çocukların dikkat süreleri kısadır ve gelişmeleri büyümeleri için oyun oynamaları hareket etmeleri gerekir.   Oyun oynamayan çocuk sağlıklı büyüyemez   Okullar şuan ki sistemde çocuğun akademik becerileri dışında diğer gelişim alanlarını desteklenmiyor. Howard Gardner’ın çoklu zeka kuruma göre çocukların birçok zeka alanı var, müziksel, doğasal, sosyal, vb. Çocukların tüm başarıları sadece akademik alandaki performansına göre değerlendiriliyor ve sadece bu zeka becerileri destekleniyor. Çocuklar yeterince dışarda arkadaşlarıyla, doğada oynama fırsatına sahip olmadığı diğer zeka alanlarındaki becerilerini geliştirme fırsatı da bulamıyor. Bu nedenle okul uyum problemleri, depresyon, sosyal fobi, öz güven eksikliği gibi birçok problemde kendini göstermeye başlıyor.   Çocuklar, gelişimleri ve ruh sağlığı için gerekli olan oyuna, arkadaşlarıyla zaman geçirmeye fırsat bulamıyor. Özellikle ilkokul 1. sınıfla birlikte neredeyse çocuğun oyuncakla oynaması bile garip karşılanmaya başlıyor. Oysa çocukluk tanımı 18 yaşa kadardır sadece oyunun şekli ve özellikleri değişir. Oyun oynamayan, arkadaşlarıyla yeterince zaman geçirmeyen çocuk sağlıklı büyüyemez, gelişemez. Bu nedenle okul saatleri ne kadar uzun olursa olsun, okul sorumlulukları ne kadar ağır olursa olsun, çocuğunuzun mutlaka oyun oynamasına fırsat verin.   Okuldan sonra dinlenmesine izin verin   Öncelikle anne babalar çocukların yaşlarına göre ağır okul şartlarıyla karşı karşıya olduğunun farkında olması ve empati kurması gerekir. Çocukların yaşlarına göre de ders sorumluluğu ile çocukların kendine ayıracağı zamanı dengelemeleri gerekir. Çocuğa verecekleri mesaj; ‘sen sadece oku, başka bir şeyle uğraşma’ olmamalıdır. Çocuğun diğer yönleri de olduğu, daha doğrusu çocuğun kendine ait bir hayatı olduğu unutulmamalıdır. Çocuk okuldan gelir gelmez “okulda ne oldu, ne yaptınız, ödevin var mı, ödevlerin neler?” gibi sorular çocuğun okuldan soğumasına neden olur. Çocuk okuldan gelince okulun okulda kalmasını ister ve özlemle evine girer, biraz kendine zaman ayırmak ister. Çocuk eve girince biraz çocuğunuzun dinlenmesine fırsat verin. Mutlaka hava soğukta olsa dışarı çıkıp en az 1 saat, bunu da yapamıyorsanız yarım saat zaman geçirmesine izin verin.   Ödevlerini yapması gerektiğini sürekli hatırlatmayın!   Akşam yemeğinizi yedikten sonra ise ödev yapmak için iyi bir zamandır. Daha doğrusu ödevlerini hatırlatmak yerine günlük plan yapın birlikte. Çocuk okuldan geldikten sonra ne yapması gerektiğini bilsin. Böyle sürekli ödevlerini yapması için uyarıda bulunmak zorunda kalmazsınız. Çocuk ödevlerini sessiz bir yerde, mümkünse kendi odasında yapmalıdır. Anne babalar ödev yapılmasına karışmamalı, sadece anlamadığı bir soru varsa bunu açıklamalıdır. Bunun dışında mutlaka anne babalar çocuklarıyla baş başa en az 15 dakika oyun oynamalıdır. Eğer oyun oynama yaşı geçti diye düşünüyorsa yine baş başa zaman geçirmeli, en azından bir resim çizebilir, herhangi bir konuda sohbet edebilirler.   Aslında en önemli nokta okul sorumluklarına odaklanmayıp çocuğunuz bir hayatı olduğunu, sizinle zaman geçirmeye, arkadaşlarıyla oynamaya ihtiyacı olduğunu bilmenizdir. Çocuk temel ihtiyaçlarını karşılarda okul ve ödevler sorun olmaktan çıkar.


 

Yorumlar